Mevsimleri tuttum ellerinde, hep soğuktular,
Samanyolu’nun aydınlanma telaşında bir yıldızı kaymış,
dünya rayından çıkmış.
Kaygılandım bak şimdi durduk yerde…
Çelik kuvvet telaşlı koşturmakta;
Feleğin çarkı münhal kalmış,
münferit çokhücreliler nefaset içinde…
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta