bir çürük ip tutarken yanımda seni
korkarım
rüzgar esmesin
almasın dalgalar seni
küçük gemi
hey
heey diye bağırdığım dipsiz yarlara
bir gölge düşürsem şimdi
bir elimde taze demli akşam çayı
bir yanımda yayla rüzgarı
bucağı uçsuz ucu bucaksız
alabildiğince mavidir düş denizim
ufkunda ahşap bir gemi
büyük kocaman enli
yelkenli
ağlayamam ağlasam
gözümün yağmuru bitti
kuru sensizliğe alıştı yüreğim
bir oda dolusu kaldı avazım
seslensem nerden duyacaksın
çiçeğim şiir açtı
ilk sözümü toprağına yazmıştım
bir kara sevdaya düşüp
adını toprağına kazmıştım
çiçeğim yar yar güldü
gidecek yerim yok
gittikçe soğuyor ellerim bak
açmayacaksan araladığım kapıyı
kalan küllerimi de yak...
çıkmaz bir sokaksın hırçın sevgili
bu küçük çiçeği
öpmediğim yeri kalmışsa dudağının
kenarına tutuştur dursun
eyy yağmursuz ıslanmış sevgili
güzelsin ya
bahardan önce kurursun
ne kadar sürer ki bir düş görümü zaman
kırılmak içindir zincirler
haydi...
en yüksek ölüm çizgisini de aşar insan
bu yarışta başarısız yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!