Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Sevgili Aydan Güner Özdemir,
Şiirleriniz, içsel bir yürüyüşün, yürekle dokunulmuş sözcüklerinin izlerini taşıyor. Her dize, bir suskunluğun sesi, her mısra bir zamanın tanığı gibi. Duygularınızı kalemle değil, doğrudan yüreğinizle yazdığınız belli.
Ne var ki, burası –maalesef– "yazan çok, okuyan az" diyarına dönüşmüş. Oysa gerçek şairlik sadece yazmakta değil, başkasının kelamına kulak verebilmekte gizlidir. Bu yüzden sizin şiirlerinizi okuyup da yorum yazmayan, bir teşekkür etmeyen nice "şair" arkadaşın ayıbı, sadece size değil, edebiyata da yapılmış bir saygısızlıktır.
Antoloji, ne yazık ki sayıyı büyütüp niteliği küçültmeye başlamış. Kadın ismi görünce selam çakan at sinekleri, erkek ismi görünce yok olanlar buraya edebiyat için değil, başka hesaplar için gelenler. Ama merak etmeyin, şiir sizi bulmuş. Gerisi bir gün anlayacak.
Ben abiniz olarak değil, bir şiir okuru olarak söylüyorum: Yazmaya devam edin. Çünkü kelimelerinizin değdiği yerde hayat biraz daha anlam buluyor.
Kaleminize, gönlünüze sağlık.
Daha nice şiirli günlerde buluşmak dileğiyle.
Selam, Sevgi ve saygıyla,
Haydar Güner
Abin