Bir mavi düşe hazırlanır uykularım
Avucumda çakıl taşları ısınır
Rüzgarı denizden eser bu tılsımın bilirim
Sarar dilimi, bedenimi
Ellerim bir dua gibi uzanır sözcüklerine
Her gece yeni bir filiz verirken ömrüm
Sen ki
okuduğunu sandıkça beni
susuyorum
yanılgın kaybedişim oluyor...
Ben ki
yok aşka imanım
duayla silindi kitabımdan yar
ben yine de her bahar
bir martı sesine kanar
kanat açarım yeşiline mevsimin
unutsa da Ada vapuru
Bir İstanbul anlatmalı uykulara
Aykırı gecelere uyanmalı şimdi
Kararsız kalınmalı adreslerde
Cehennemi avucunda tutmalı
Karabasanlara yitirdiğin ömrüne inat
Düşlerini soluğunda uyutmalı
hayat kara saplı umudunu
göm derinlere,
yitirdim ümit etmeyi,
savruluşumu gör.
şimdi kızıyorlar bana
bunca karamsarlığı sürdüm diye gözlerime,
sevgilim
varsın iki damla gözyaşım da
senin için aksın bu sefer
söndürmeye yeter mi ateşini bu aşkın
bilemem?
bu buruk bir kadeh şarapta
bazen
kırılır bir yanım
öbür yanım habersiz
güler güne hala
kanar acır içim
birleştiremem parçalarımı
sessizliğimi susturamıyorum günlerdir,
gecelerim sağır.
hani yazsam diyorum
durmadan, durulmadan;
ayrılıktan mı bilinmez
sözcüklerim ağır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!