Yokluğunda getirdi kokunu esen rüzgar
Özlediğimde hissettim sıcak nefesini
Ne zaman Güneş açsa
Gözlerin gelir aklıma
Hep bir acı kaplıyor içimi
Zorla sevdiremez insan kendisini değil mi?
Yapabileceğim tek şeyin körü körüne sevmek olduğunu öğrendim.
Seni ne kadar düşünürsem düşüneyim var mı önemi?
Senin beni aslında hiç düşünmediğini öğrendim.
Zamansız yağan yağmurun tacizine uğruyorum yine…
Elbiselerimi aşıp tenimi ıslatıyor, hoyratça…
Bulutları süzüyorum.
Yıllarının çoğunu, karşılıksız bir sevdaya kaptırmış bir ben var.
En son yaşadığım, karşılığını göremediğim bir sen var, şimdi…
Bir anlık!
Gözlerinin, gözlerimdeki gölgesi…
O gider!
Ben kalırım,ortada…
'Gidiyorum' diye söylenirse dudakların
Sen Kal, ßEN GİDERİM!
Sessiz attığım çığlıklarım çınlar kulaklarında
Bir sis perdesi olur kaybolurum
Haberin bile olmaz nefes aldığımdan
Yitik bir enkaz yığını beliriyor aynada…
Terk edişinin gerçekliğini sindiremedi hala yüreğim…
Bu gidiş gerçekten gerçekti!
Yıpranmış,ufalanmış bir halde,
Kalbim şimdilerde…
Yine gözlerim dalıyor, yarattığın gökyüzünde…
Senin yüzün beliriyor, gecenin koyuluğunda…
Ürkekliğin sarkıyor, yıldızların ucundan…
Dudaklarımda dudaklarının izi yerine,
Rakı kadehlerinin acımasız sarhoşluğu var, şimdilerde…
Başka ne acıtabilir ki, bu kadar içimi?
Bir rüzgar vardı bedenimde esen
Yokluğunu her daim derinlerimde hissederken ben
Her sonbahar şehrine göçüyorum.
Ben neden hep sana geç kalıyorum.
Şimdilerde sensizlik kokan buğulu camlara yazıyorum adını
Senin beni hiçliklerinin yerine koyduğun anlarda
Beni bir mevsime benzet
Sonbahar'ın olayım mesela...
Köşeden senin için gülümseyen bir Güneş...
İstersen? ?
Camdan baktığında,ağacın dalından döne döne düşen bir yaprak..
Gün gelsin deli gibi esen bir rüzgar olayım etrafında
Acımasız düşlerin doruklarında
Üşüyorum sensiz
Üşüyorum…
Hasret sancıları tüketmemeli nefeslerimi…
Hayalinin gölgesine sığınıyorum şimdilerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!