Ayaklarım şehrine yabancı.

Ben her şehri kendim gibi bildim.
bu yüzden belkide, şimdi şehirlerden vazgeçişim.
uğruna dünyaları serdiğim, şehrim!
attıkça adımlarımı sende,
açtıkça bensiz baharlar bahçende,
çözdükçe seni, 'ben' hiçim,
sevinebilirsin artık;
ayaklarım şehrine yabancı.

şimdi gözyaşlarımı gömdüm denizlere;
yanaklarım çoktan kurak,
Çoktandır siyaha, yazılmış yüreğim.
güne değil geceye doğuyorum.
sevinebilirsin artık;
renklerim sana küs.

şimdi kurmuyorum hayalini.
ansızın gelipte; bana sesleniverecek gülüşlerinin;
ya da omzuma yaslanmış bir başın verdiği mutlulukla, ölmenin.
sevinebilirsin artık;
hayallerim maviye küs.

şimdi,uğruna açıpta kendimi öldürdüğüm mezarları kapatıyorum birbir;
ve yeryüzünde dolaşan bir ceset için, yeniliyorum kendimi!
sevinebilirsin artık;
yüzüm hayata küs.

şimdi şarkıların bile keyfi yok,
Nicedir çakır keyif değil sözcükler.
adım lal! çığlıklarım buruk.
sevinebilirsin artık;
sesim hayata küs...

ben her şehri kendim gibi bildim.
bu yüzden belkide, şimdi şehirlerden vazgeçişim.
uğruna dünyaları serdiğim, şehrim!
attıkça adımlarımı sende,
açtıkça bensiz baharlar bahçende,
çözdükçe seni, 'ben' hiçim,
sevinebilirsin artık;
ayaklarım şehrine yabancı.
Fatih ÇINAR