Mesafenin diz çöküp, aşındığı zamandan
Geldiler yürümenin hevesiyle ayaklar.
Var oluş mahreminden, kapkaranlık mekândan
Fışkıdılar davetin o sesiyle ayaklar.
Evvelâ süründüler, evvelâ emekleme,
Ya şeytan, ya da melek, sızdılar bu âleme!
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
sen ne ediyorsun ne yazıyorsun böyle?
ayaklarının ağrısından duramayan
romatizmalı halimi attım
bu nasıl içtenlikli anlatım
kanım dondu...
sen çok yaşa olur mu?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta