Ayaklar Şiiri - Şahin Kabakuş

Mesafenin diz çöküp, aşındığı zamandan
Geldiler yürümenin hevesiyle ayaklar.
Var oluş mahreminden, kapkaranlık mekândan
Fışkıdılar davetin o sesiyle ayaklar.

Evvelâ süründüler, evvelâ emekleme,
Ya şeytan, ya da melek, sızdılar bu âleme!
Ve varlığı vücuttan zerre zere eleme
Taşıdılar dünyanın hilesiyle ayaklar.

Zaman kısa yol uzun, beden doğuştan yetim.
Ayaklarda toplanmış korkularım, illetim.
Ayaküstü boşlukta taşınmakta milletim!
Ezildiler bu yükün çilesiyle ayaklar.

Yaklaşmakta mesafe, mezar ötesi varlık!
Ne gövdelerde hicran, ne de mekânda darlık.
Ayakta değil asla, adımlarda barbarlık!
Ve, hakikati gözler Sûr sesiyle ayaklar...

(1985 - Kayseri)