Ay bürünse tüm ışltısına,
Yıldızlar yansa büyülü alevinde.
Çehrene bir dokunsa ülfet için rüzgarlar,
Gök yarılıp şimşekler aksa kirpiklerinde.
Savursan saçlarını şöyle bir gözlerimde,
Samanyolu pervaneleri yansa güzelliğinde.
Kuşatsan şu yitik evrenimi birde,
Söndürsen ruhumun alevlerini ellerinde.
Pare pare etsen şu yalan dünyamıda,
Kursan yeni baştan çatısını yuvamın.
Sahara çöllerinin yalnızlığında bulsanda beni,
Kurtarsan mahşeri seraplardan yitik yanlızlığımı.
Bir yok oluşun eşiğindeyken uzatsan elini,
Çıkarsan kuyulardan kahır seyyahı bedenimi.
Göğüsündeki kan kırmızısı renge bürünsede bulutlar,
Aksa gök yüzünden kan pıhtısı damlalar.
Hüseyin Şen
Kayıt Tarihi : 11.6.2023 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Görmez mi Gönlümün Akan Selini
Gel Deyiversem, Tutar mı, Elimi
Acep Bey Babamın olurmu Gelini
Yakın da Murada, Erelim Gitsin,
Düğün Sofrasını, Serelim Gitsin...
samanyolu yıldızlar ve ay yalnızlığın ev susuzluğun simgesi çöl vs vs
özleminin rengini her birine güpgüzelce boyayıp harmanlamışsın sevdanı
Kutlarım Hüseyin bey oldukça etkili dizelerdi
TÜM YORUMLAR (6)