Ay Neylesin Şiiri - Bülent Öntaş

...
ve kuşların uçuşunu ertelediği/vakitlerin öfkesiydi biriken
kırlangıçların hüznü turnanın halinden ahvalinden
asi/kara yağız çocuklar gibi/telaşlı oluverirdi birden
boran fırtınası gülücükleri delip geçen...

erkene almışlar sabahı yine/vesselam sabahsız uyanıyoruz güne
gözünde mahmur umutlar duruyor canın/yüzünde dünün güncesi
ve nakarat yağmurların azıcık sessizliği
sonbahar öncesi
ay neylesin
gecenin yasına, havasına
inadına
yolculuklarda saklanır/dar vakitlerin
küçük ve zor hikayesi...

acı suya haber salın/güneşi uyandırın/ay neylesin
tavansız gökyüzüne
kanadı kırık kuşların geçişi başladı yine/eski göçler yavaşladı
yolculuk dediğin toprağın altında üstünde, nicedir nice
zeytin ağacı gözlüm/emeğim/kömür kokusu tenim/canım ciğerim
direncin kırılacak gibi değil ama, omuzdan kırılmış sabahın seheri/kol neylesin...

Bülent Öntaş, 26 Eylül 2025