Ay Kokusu Şiiri - Seval Özbalcı

Seval Özbalcı
5

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Ay Kokusu

Zahiri bir aşktı, gizliden gizliye içinde büyüttüğü
Yüklü bir sandalda, tüm gizli niyetlerden uzağa
Açılan bir gül gibiydi sevdiğinin ellerinde,
Alev alev yapraklarını derdiğinde.
Zehir zemberek kurulu yıllar gibi aktı,
Kana kana daldığı hayallere karıştı göz yaşları,
Dedi ki, ey gözleri güzel bakan ala ceylan,
Yeter; özlemini der, nazarını sakınma gözlerimden...
Yaklaşıyordu mehtabın tütsülenmiş ay kokusu,
Gökyüzü, hiç bitmeyen umutların mahmuru.
Dileklerini bindirdiği sandal açılıyorken maviliklere,
Dün diye birşey yoktu, o bembeyaz eteklerinde.

Seval Özbalcı
Kayıt Tarihi : 8.9.2014 09:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


3 Ocak 2014 günü sabah saatlerinde uzun zamandır uyanmayan güzel hislerin etkisindeyken görülen bir fotoğrafın çağrışımlarıyla dökülen dizelerdir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Perihan Pehlivan
    Perihan Pehlivan

    GÜZEL DUYGULAR GETİRMİş ay deniz ve yüreğiniz. naif bir şiir. sabah huzuru gibi

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Seval Özbalcı