Aylar geçiyor kıyıda dalgalarca dövülen.
Ay ışığında kaldı benim yakamozlarım.
Seni hatırlarım ismin düşünce önüme.
İçimde çözemediğim tek girdabımsın.
Kalır elimde, kıyısında durduğum gecemde.
Son kez gök yüzüne bakakaldığım.
Ana kadar taşırım sessiz uçurumları.
Ben neden sorgusuzca sevdim.
Kimden taşırım bu bilinmez ezziyetti.
Neyin boşluğu var, anlımdaki kalan leke.
Kiralık doğmuşum ait değilim bu hayata.
Hep toplanmadı ürünüm tarlada.
Ben mi bilmedim sevmek denen sancıyı.
Bende kaldı hayallerle süslediğim.
Boynumda ay ışığından kolyem.
Ben rüyamı sevdim vesselam.
Ben bende kalan eksiklikleri sevdim.
Kenan Gezici 28/11/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 06:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!