Ay İle Nur Şiiri - Serdar Arı

Ben ay sen nur olmalısın aşıklar birbirini tamamlamalı böylesine...
Elmanın yarısı ne boş kelam ay ve nur varken!
Kurtlu elma ile nurlu ay hiç bir olur mu?
Her halim ayın halleri gibi olur seni bulunca...
Nurum olunca sen ben evreden evreye geçer gibi şükrederim bu aşka;
Su gibi ekmek gibi nefes gibi...
Elbet yaratana şükrümüz sonsuz kere sonsuz,
Fakat asıl şükürlerim; Bir nur aşkına ay gibi olacağım zamana saklı...
Nur kalpli sevilen, nur yüzlü sevgili, can-ı nur gibi parıldayan olan çık gel hayatından hayatımıza,
Her nerede beni bekliyor ve seviyorsan,
Bak buradayım işte yukarı bak göreceksin beni; Ayım ben ay...
Ay ile Nur