AY DA, GÜNEŞ’TE AYGÜNEŞ’TE GÖRDÜM

AY DA, GÜNEŞ’TE AYGÜNEŞ’TE GÖRDÜM
ATATÜRK’Ü GÖRDÜM; MUSTAFA KEMALDE

Atatürk’ü gördüm, Atatürk’ü Mustafa Kemalde
Mustafa Kemal, Yılmaz’ın eli, Mustafa Kemalde
Saçları, ak, masmavi gözleri, yürüyor enginlerde
Mustafa Kemal, içimizden biri, daima sinemizde

Ulu Çınarın, gölgesinde büyür, serpilir nesilleri.
Atatürk’ün izi, Mustafa Kemallerin hep ayni izi
Mustafa Kemal’in eli, dudağında koca tepedeydi
Tarihimize yazdık silinmezcesine, sinemizede seni

Mustafa Kemal, Yılmaz, yılmaz Atatürk’ün gençliği
Duysun Dünya, Atatürk’ün, izinde, Ey! Türk Gençliği
Mustafa Kemal, Aydın, umurluda, Atatürk, umurluda.
Üç demet şiir, umurlu çiçeklerini, okuyun bir solukta

Atatürk’ün elini gördü, el salladı, ah geçip gitti treni
Onurluca, umurludan çıktık yola, Atatürk’ü görmeye
Yaban ellerde kalanlar, kitap olur, elden ele gezmeye
(Gök kubbeye baki) (Kitaplar, en dayanıklı mezar taşı)

Atatürk, Mustafa Kemal, görür Mustafa Kemal’leri.
El sallar, beyaz vagonundan, Güneş gibi sıcak, elleri.
Keskin, kararlı, şahin bakışı, cahilinin, yüreğini deldi.
Gecelerde, ay, mehtapla, yıldız, gündüzlerde Güneşti

Atatürk, Başöğretmen, Mustafa Kemal, öğretmendi
Farkı, yoktur, sadece zaman, Atatürk, daha, önceydi.
Biz, Mustafa Kemal, sizler, Mustafa Kemallersiniz
Atatürk, önderim, Mustafa Kemal Milletin vekiliydi

ATATÜRK! ü on sekiz bin aleme yazsam da yine az
Mustafa Kemal, Atatürk, Mustafa Kemaller Yılmaz
Kâlbimde, gönlümde, sevgimde, sensin, Atatürk’üm
Ne mutlu Türk’üm diyene, ne mutlu Türk, Türk’üm,

Ey Türk; unutma, vazifeni, İstiklalini, Cumhuriyetini.
Kıyamete kadar yükselecek, Türkiye Cumhuriyeti
Fuat GÜRSOY, âşıksın sen Türkiye, Cumhuriyetine
Atatürk’ü gördün, Atatürk’ümü, Mustafa Kemallerde
(Hayatta en hakiki mürşit ilimdir) AYGÜNEŞ’i izle.