Ay Ana 2 Şiiri - Hüseyni Divanı

Ay ana ölüm itim bize gelmesin
Nece dözer üreğim duymasam sesin
Varsın olsun gelsin gurbetten sesin
Qocaldım fikirden ay canım ana

Ay ana yoxluğu sen yox etmisen
Yolunu yolumuza feda etmisen
Bugün buradasan yarın getmisen
Men ölüm yoluna Ay canım ana

Ay ana heyetda gülmedi üzün
İncitmedi bizi bir defa sözün
Ananı atanı görmedi gözün
Dağ kimi qelbine gurbanam ana

Ay ana narin nenem ne zaman qetti
Süleyman dedem ondanda evvel qetti
Xoşbextlik bizi niye hemen terk etti
Göz yaşına gurbanam Ay canım ana

Ay ana bu dünya namertle doldu
Balaların senin kimi merd oldu
Dar günde darda qoyup qettiler
Yenede merd olduk Ay canım ana

Ay ana felek bize vermedi aman
Bükdü belimizi etmedi güman
Gülmedi üzümüz bir nece zaman
Biz yene düşmedik ay canım ana

Hüseyni qelbimiz yandı kül oldu
Gözyaşımız dinmedi akdı sel oldu
Amma heyif vuslat için gec oldu
Bağışla sen bizi Ay canım ana