Ay Acısı Şiiri - Hidayet Oktay

Güneş düşmüştü toprağa
Bıçak sırtı gibi göğüslerin
Işık kayboluyor toprakta
Bıçak eriyor sıcaklığında
Kıpır,kıpır yapraklar arasında güneş
Saçların arasından ışıldayan gözlerin
Eritiyor günleri, ayları ve de
Yılları
Güneş ışıtmıyor dünyayı
Işıl, ışıl gözler var sokaklarda
Bir ben görüyorum gözlerinin rengini
Eriyor karanlık penceremde
Solgun, solgun bakıyor ay
Yıldızlar daha sıcak gülümsüyorlar
Bir ben anlıyorum ayın acısını
Ve ben
Kendimi kaybediyorum
Yalnızlığımda.