Avuttum Kendimi Şiiri - Ali Pekşen

Hiçmi güzel bir söz söylemez dilin
Sıkarak avuttum kendi kendimi
Uzatmassan nasıl tutarım elin
Çekerek avuttum kendi kendimi

Her gün düşünürüm seni inanki
Amacım hayatta kavuşmak çünki
Hayalin karşımda gibiydi sanki
Bakarak avuttum kendi kendimi

Canımı çok sıktın açtın arayı
Yokken kapanırmı sandın yarayı
Sıkıntı gidermez nidem parayı
Yakarak avuttum kendi kendimi

Hep alttan alarak gittim suyundan
Hiçmi vazgeçmezsin kötü huyundan
Bıkkınlık veriyor artık oyundan
Çıkarak avuttum kendi kendimi

Ben çoktan vazgeçtim gelinden kızdan
Bıktım usandım yar işveden nazdan
Kurtulmak istiyom bunca enkazdan
Yıkarak avuttum kendi kendimi

Aklar sayılmıyor artık saçımdan
Neyi seçeceğim bıktım seçimden
Yeter deyip sıkıntıyı içimden
Dökerek avuttum kendi kendimi

Ben zaten vurmuştum taşa başımı
Dindiremedim hiç gözden yaşımı
Çoktan hazırladım mezar taşımı
Dikerek avuttum kendi kendimi

Pekşen'im ben Hakk'tan diledim sabır
Gel artık konuşak senle bire bir
Girip kurtulmaya buldum bir kabir
Sokarak avuttum kendi kendimi.

20/03/2025
Ali Pekşen