Avuntu Şiiri - Theophile Gautier

Şaşırtmasın seni kalabalıklar ey ozan,

Horgörür elbet doruğa taşıdığın esere tırmanamayan.

Kalabalık su gibidir, hemen kaçar tepelerden aşağıya,

Bir kararda duramaz asla.

Boşuna kaygılanma kapılıp yaygın beğeniye,

Merdiven kurmaya kalkma imgelemine.

Sarp yokuşta yürünmez emin adımlarla,

Yalnız bir dağ olmalı uzanan gök katına.

Kartal bir kanat vuruşuyla ulaşır,

Dorukların karına ayak basar, alışır.

Pirüpaktır kar, gümüş parlaklığında yücelerin,

Tanrı’nın eserinde yolculuğa çıkması için.

Anlıyorsun değil mi, doruklara çıkmak gerektiğini,

Doruğa çıkarmak için şiirini.