Avuçlarımın içinde tutuşuyor alev ,
Derimin kokusunu alabiliyorum ,
Uzaklaşıp giden sen gibi geride kalan ben gibi ,kupkuru parmaklarım,,
Tüm hırsı ile bileklerime doğru saldırmakta sarı, mavi bir alev
Gelmeyişindeki hırs gibi ,
hafif bir duman tenimden yükselen ,kokusu portakal kabuğu kokusu
sana ait mutluluğu ateşe veriyorum
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
