Issız bir sokak lambası altında
Yağmurun sesi kulaklarımda
Yürüyorum.
Sevda denilen kara çukur,
Ey aşk denilen virane köşk!
Sen aldanmışlıkların ilki,
Sen zamanın katili,
Sen kalbimin kederi…
Beni iplik iplik ören
Ve yerin dibine gömen sen,
Şimdi bana avuç içlerini açma!
Dokunmak haddim değil,
Simdi bana yalnızlık gerek…
Kayıt Tarihi : 2.6.2024 04:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!