Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Harika , ben çok beğendim bunu :)
Ara sıra yaşamı umursamadan avarelik gerekiyor.
Deşarj olabilmenin bir yolu da bu.
Yüreğin dert görmesin sevgili Necibe.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta