Senden önce yazdıklarım vardı aşk üzerine
Sen geldin tuz biber oldun
Senden önce şiirlerim vardı benim
Adını sanını bilmediğim
Sen geldin başlık oldun
Sen gideli bu kentin yabancısı oldum kaldım
Kuşlar ötmüyor mu, neden bu kadar sessiz sokaklar?
Yoksa ben mi sağırlaştım
Bu kentin ıslak ve puslu sokaklarında bir tek ben kaldım
Sen gideli insanlar çıkmıyor mu sokağa?
Dersler asıyorum senin için
Asıp şiirler yazıyorum
Yazıp aşık oluyorum
Aşık olup ölüyorum
Ölüp ölüp diriliyorum
Dirilip sana dönüyorum
Dün burada sen vardın,
Kokun vardı sol yanımda.
O tatlı muhabbetin,
Doyamadığım o aşkım deyişlerin vardı.
Kelimelerin kifayetini yitirdiği noktada
Aşkın başlar..
Ve hasretin başlar
Gönlümün gül bitmemiş sevda çölünde
Gecenin bi yarısı oturmuş seni düşünüyorum
Gözlerini getiriyorum gözlerimin önüne
Heyecanlanıyor ve gülmeye başlıyorum manasızca
Tutamıyorum kendimi ağlamak istiyorum sonra
Şizofrenik ettin beni en sonunda..
Her an kanatlanacak bir melek misali
Öyle bir uyursun ki karşımda,
Kalp mi dayanır nefes alıp verişini dinlemeye
Hangi göz katlanır sana bakmamaya...
Doyabilir miyim sana sultanım
Geçmesin zaman sen benimle olduğunda
Şiir yazarken bulursan beni
Bil ki sana bakıyorumdur
Seni yazıyorumdur her kelimesinde cümlemin
Seni çiziyorumdur harflerle bir gazete kağıdına belki de
Eğer şiir yazarken bulursan beni sevdiğim
Seni işliyorumdur bir oya gibi kalbimin derinliğine
Sana ulaşmaya çalışan her saniye
Geçmek için on sene beklemek zorunda olsa bile
Seviyorum seni....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!