Atilla Ertuğrul Şiirleri - Şair Atilla E ...

Allahım kalplerden gitmiş ünsiyet
Gözleri kör etmiş kirli masiyet
Sanki mazide kalmış şeref haysiyet
Yanarak ağlamak fayda etmiyor

Çarmıha gerilmiş iyilik zorda

Kerem gibi diyar diyar gezmişim
Ferhat misli yüce dağlar kazmışım
Nesimi olupta candan bezmişim
Leylayı Şirini soramam artık

Bir derbeder gibi gezdim alemi

Bırakın yakamı böyle kalayım
Gizli dertlerimi bilmeyin ne olur
İsterse mevsimsiz açıp solayım
Bahar düşlerimi bölmeyin ne olur

Bir vefasıza meyil verip yanmışım

Bu can senin hayelinle yaşarken
Sen de beni el âleme yâr ettin
Sevdan ile yüce dağlar aşarken
Yollarımı tipi boran kar ettin

Kapattın kapıyı göremez oldum

Bilmem nasıl anlatayım derdimi
Utanırım yüzüm tutmaz üstadım
Nedendir sevenler murada ermez
Aklım fikrim buna yetmez üstadım

Doğarken doğmamış sabah güneşim

Karşıki dağaları duman bürüdü
Dert yüklü kervanım aldı yürüdü
Civan ömrüm gurbet elde çürüdü
-Söyleye söyleye sözden oldum yâr
-Ağlaya ağlaya gözden oldum yâr

Bir nadan ömrümü pülüsker etti
Adımı divane koydular benim
Sinemdeki sızı günahkar etti
Ölmeden derimi soydular benim

Derde saldı ela gözlü nazanım

Bir kırık söz ile belimi büktün
Gönül tarlasına ayrılık ektin
Aşkın deryasına zehirler döktün
-Sensiz dünyam benden aralı gitti
-Yazım kışa döndü saralı gitti

Sözüm yoktur arsız olan insana
İnsanlığa gönül verenler gelsin
Can kurban eylerim hatır sorana
Fakir fukarayı soranlar gelsin

Artık tutmaz oldu tutan ellerim
Gönlümün bağında soldu güllerim
Sustu seni sevdim diyen dilerim
Hicran gam kederle beslendi gönlüm

Göz yaşlarım umman oldu çağladı