Gök çökmüş, deniz sızlıyor,
mavi bile yorulmuş benden.
Rüzgar delirmiş, gemi sessiz,
tuz değil, bensizlik kabuk bağlamış üstüme.
Bir fener vardı uzakta, söndü.
seni
sessiz bir harf gibi sevdim
telaffuz edilemeyen
ama her cümlenin içinde duran
seni söylemeye
çalışırken
dilimde un ufak oluyor kelimeler
bir “s” düşüyor önce,
sonra bir “r” kayıyor içimden



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!