denedikçe, yanıldıkça
yanmadan yakılmadan öğrenmeyi öğreniriz
büyünün büyülü sırlarını... 
içimizdedir büyü
ama dünya olmadan, 
biz onunla oynaşmadan göstermez kendini bize; 
ya da gösterir de 
ama tuhaf bir nazla, 
burnu büyüklükle, 
kendini bilmezlikle
o hep karşıtına taşıyan, 
batağa... 
batağa saplanmadan ışığı görmeyi, 
büyülenmeyi 'öğreniriz' 
başkaları üzerinden, 
başkalarıyla, 
başkalarından. 
biri batağa saplar 
-amaçladığından değil, 
yolun alınası bir bölümü şart koşmaktadır bunu-, 
bir başkası çıkarır bataktan 
-doğru zamanda, doğru yerdedir, 
batmamayı, batırmamayı öğrenmiştir, 
bata çıka-.
büyü senin onu isteyen yüreğinde, 
ateşin bu kez 
bir ke olsun
yakmaması dileğiyle...
Kayıt Tarihi : 7.6.2007 09:00:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!