Karanlık kuyularda, hapis kaldım bir süre
Kalınca duvarları, bir türlü yıkamadım
Yalnızlıkla savastim, yenildim göre göre
Siyah gözümü aldı, ışığa bakamadım
Tökezledim yürürken, zemin sağlam değildi
Alnım yere saplandı, düşünceler eğildi
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
ŞAAİRİN YÜREĞİNE SAĞLIK TEK KELİMEYLE HARİKA
ironiyle bir savaş açılmış haksızlıklara ve umut herzaman vardır insan olmanın özelliği umutları büyütmektir bir çocuk ne kadar güzelse onun gibi
saygılarımla kal
Şiirinizi okudum.Bir daha..bir daha...Sonra diğerlerini.Mükemmel ifadeleriniz benzetişleriniz var.Büyük bir şairle tanışıyorum galiba...Tebrikler
tebrikler güzel şiire...kaleminize sağlık...sevgiler..
Satır satır yakmışsınız Şahika Hanım. Duygulanışların ve düşüncelerin anlam buluşu kelimelerde çok güzel baştan sona.
Tebrikler.
Emine Ersin
Satır satır yakmışsınız Şahika Hanım. Duygulanışların ve düşüncelerin anlam buluşu kelimelerde çok güzel baştan sona.
Tebrikler.
Emine Ersin
Hoş bir şiir olmuş
İronik ve akıcı kutlarım
Şahika Hanım
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta