Ateş
Ateş…
Üşüyen elleri ısıtan,
Yemeği lezzetlendiren,
Başında türküler söyleten…
Ağaçlar yaşlanınca keser oduncular.
Vakti gelince ölür insan.
Her canlı son bulur nihayetinde.
Araban hazır dedi usta.
Ne çok şey taşır arabalar.
Canı olmayan her nesne,
Birçok sır bilir.
Ateş cansız değildir.
Kayıt Tarihi : 10.2.2022 10:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir bekleyiş esnasında ateşi izlerken doğan bir şiir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!