Ateş Şiiri - Kıvanç Dönmez

kalbimde hapis kalmış
o turuncu nefesin
karanlık içerisinde kafeste
göremiyorsun bir nebze
senin kadar olmasa da
içimin kasvetli güzelliğini
bazen merak etmiyor değilim
acaba duyuyor musun bizi
yoksa karanlığın engel olduğu tek şey
o inci gözlerin değil mi
bilirsin
her ihtiyacın olduğunda oradayım
madem ki hapsediyor karanlığım seni
o güzel gözlerin tekrar ışığı görsün diye
kendimi ateşe vermeye hazırım