Atatürk'e Şiiri - Merve Şen

Durdu zaman...
Sanki bir daha hiç doğmayacaktı güneş ülkeme..
Uğruna canlar verilen İstanbul, canını vermişti sanki!
Hiç kasırga olmazdı ya! Herkes sağa sola savruluyordu, herkes perişan..
Oysa bahardı adı mevsimin...
Bahar ölebilir miydi hiç?
Durdu zaman...
Sanki yerden kalkmayacaktı başlar bir daha...
Adına saray demişlerdi halbuki!
Böylesine yıkık böylesine harap bir saray nerede görülmüştü?
Saray ağlayabilir miydi hiç?
Sözüydi anaların; gayrı hüzün yoktu memlekette..
Düğündü, bayramdı, özgürlüktü..
Şimdi kim, nasıl tutabilirdi ki sözünü?
Edirne de, Bitlis te, Ankara da toprak kokuyordu her yer,
toprak ağıt yakar mıydı hiç?
Saat 9 u beş geçiyordu, durdu yelkovan..
Bir daha hiç ilerlemedi.
Boğaz hiç mavi olmadı..
Kimse iyiyim diyemedi..
Sensiz bir an düşünmedi..
Durdu zaman,
Aylar hep Kasım..
Şimdi adın var heryerde..
Susmasın çocuklar, haykırsınlar Atam diye,
Adın, kulaklarımda çınlasın..