Altın saçları uçuyordu rüzgârlar da
O masmavi gözleri de denizimsiydi
Yorulmuşluk dahi yoktu suratında
Ve düşmana karşı duru benizliydi
Uzaktan görünüyordu heybetli boyu
Selvi gibi, sırma gibi Türk gibi dimdik
Kanından belliydi asaleti, huyu, suyu
Düşmana karşı her zaman, her an dik
Emindi kendinden, cesur hareketinden
Mağdurdu ama başı ilerilerde gökteydi
Anlardınız verdiği sözden, emirlerinden
Vatanı için gece, gündüz görevindeydi
Askerine "Ölmeyi emrediyorum! " diyordu
Var mıydı dünyada böyle bir komutan?
Önce canan diyordu ve o hep biliyordu
Belki de ona güç geliyordu Allah'tan!
Selçuk Noyan Ataseven
14.11.2013 Perşembe
Cevizli / Kartal
Kayıt Tarihi : 15.11.2013 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!