Atatürk... Şiiri - Hasan Belek 2

Samsun'a çıktı ve, tarih yazıldı,
Mazlum millet için, bir yol çizildi.
Amasya, Erzurum, yeminler içti,
Vatanın kurtuluş, için gün seçti.

Açıldı meclisim, yirmi üç Nisan,
Egemen kayıtsız, milletin, inan.
Sakarya'da şahlandı, ordum yine,
Büyük Taarruz'la, sondur bu çile.

Tarihe gömülür, koca bir devran,
Cumhuriyet oldu, en büyük bayram.
Fabrika yükseldi, demir ağlarla,
Çağdaşlık yürür bu, yeni çağlarla.

"Yurtta Sulh Cihan Sulh," dedi dünyaya,
Barış güvercini, kondu yuvaya.
Harf devrimiyle o, ilim yolunu,
Uyarır milletin, sağ ve solunu.

Eşe seçme hakkı, verdi o yüce,
Eşitlik getirdi, gündüze gece.
Medeni kanuna, adalet geldi,
Çağdaşlık hedefi, tüm engel deldi.

"Ne Mutlu Türk'üm" der, bir ruh yarattı,
Milletin öz beni, nurla donattı.
Tekke zaviyeler, kapandı o an,
Laiklik ilkesi, aydınlık vatan.

Aklı ve bilim hep, rehber eyledi,
"En hakiki mürşit, ilimdir" dedi.
Gençliğe emanet, bu cennet yurdu,
En büyük eserin, adını koydu.

Gözleri masmavi, bakışı derin,
Sesiyle titretdi, göğü ve yerin.
Sarı saçları hep, dalgalanırdı,
Yüreği vatana, her an yanardı.

On Kasım sabahı, hüzün kapladı,
Bütün vatan ağlar, yaslar bağladı.
Dolmabahçe Saray, sessiz ve durgun,
Millet yetim kaldı, perişan, yorgun.

Bedeni toprakta, ama ölmedi,
Fikirler bizlerle, hiç gerilemedi.
Anıtkabir'den bakar mavi gözler,
Yolumuz aydındır, söylenen sözler.

İzindeyiz Atam, her zaman senin,
Büyük bekçisiyiz, emanetinin.
Açtığın bu yolda, durmadan koşan,
Seninle beraber, anı yaşayan.

Yıldızlar yoldaşım, ay ona nöbet,
Kalplerde yaşayan, sonsuza evet.
Bizim başkomutan, ebedi lider,
Yolu aydınlatan, sönmeyen fener.

Kul Hasan der, bu sevda bitmeyecek,
Türk genci izinden, hiç dönmeyecek.
Adını anınca, dolar gözümüz,
Atatürk'tür bizim, doğru sözümüz...

Hasan Belek
18 07 2024
Akçay