Kucak açtın bana
Umut besledin yıllarca
Zamanımı söyledin yine
Ellerin olmasa da kalbin benimle
Ne yaparsam yanımdaydın
İlk ve son dostum kaldın
sevgine muhtacım şimdi
emellerimi arıyorum
sessiz ve usul
seni bekliyorum
isimsiz bir şiir gibi
zamansızlığını izliyorum
Yalnızlık güzeldir, masallarını sadece sen süslersin
Sessiz ol yeter, kalbini dinler sadece beklersin
Değerini bilmeyeni bırak, isimsiz kalsın
Rötuşlarını sen at, o sadece boşluğa dalsın
Yalnızsan ağlamazsın da ağlatmazsın da,
Seni de kaybetmek istemem
E değerli dostumsun
Ndensiz kavga istemem
İlk ve sonum olmuşsun
Değerlisin hem de çok
Ağlamakla yaşadım yılarca
Sessizliğe boğdum kendimş
Yıldızları izledim gizlice
Akşamlı günlerimdeyim yine...
Uzaklarda arıyorum
Mutluluğu kuruyorum
Umudumu arıyorum
Tüm kalbimi bağlıyorum
Sessizliği arıyorum
Uzun yollarında
Yalnızlık yine beni andı bu gün
Ağladım sessizce
Gülmeyi özledim sanki
Mutluluk arıyorum belki de
Umudum kalmadı şimdi
Resmediyorum seni hayallerime
Kalabalığın arasında sessizce kaybolan
Yalnızlık benim...
Başarıya ulaşma çabaları içinde usulce yok olan
Yalnızlık benim...
Kartanesi gibi gittiği yere bir kez uğrayan
Yalnızlık benim...
En iyi yaptığım şey susmak, vazgeçilmezim içime kapanmak
Sessiz kalarak tutunmak hayata, zamansızlığımı gözlemek
Ya da hayatın zamansızlığını görmeye çalışmak
Bir an unutmak herşeyi, kendimi tanımak
Hayatımdan gereksizleri silmek, gerekli gördüklerimin gereğini görmek
Bir an susmak ve kendimi dinlemek, hissetmek yaşamı
Hayat ince bir çizgi, sonrasını sen de bilemezsin
Sessiz ve yalnızsan, sadece susar beklersin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!