Duyuyor musun?
Kuytu kalmış taşra kentlerin
Sessiz tepelerinden
Haykırıyorum adını
Kanat açıyorum maviye
Bulutlar dost olur sesime
hüzünlerin ortasında tek başıma
bırakıp gittin beni
böyle bırakıp gitmek niye
hani söz vermiştik
böyle bırakıp gitmek yoktu
ne kadar zaman geçti
hatırlar mısın....?
kar yağıyordu dışarda
hadi yürüyelim demişdin ya
beraberce yürürken yağan karın altında
elimi tutmanı beklemiştim
avucumda senin sevginle carpan
Zaman içinde
telefonun ucundaki sestin
devran içinde
söylenmeden
sezilendin
yüreğimde yer ettin
Çekilen tüm acılara
Tüm yaşanmışlıklara
Hala güçlü görünüyorsam
Yeter artık
Yoruldum hem de çok yorgunum
Ne görmeyen gözlerim
Görüpte sevdi
Ne duymayan kulaklarım
Duyup sesini
Yüreğimdi
Yüreğini gören
yalan bu hayat
sevmeler yalan
dostluklar yalan
tanıyamadın beni
yıkılırım sandın giderken
oysa bu yürek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!