Barındırmaz mı seni, serin bir gölge ey kul?
Dönersin diye beklerim imdâdı semâdan,
Usandım kendi kendimden, zamana küskün gül,
Ne nur kalır hâlden, ne yıldız olur asumân!
Hudut yok: Sanki bir zindan örülmüş arşa dek;
Düşer alnım duvardan, kırılır umut, emek.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta