Asuman Şiiri - Hazan Yazan

-hani bir memet vardı yan koğuşta
Ne oldu, kavuştu mu asumana
Kavuştu astılar darağacına
-Ne idamı, düşmüştü hani dava
Demişti çıkıyordu üç aya
Senden sonra, bir dişli savcı geldi davaya
Üç ay oldu üç yıl sonra idam ona
Gündüz vaktiydi, adımları duyuldu koridorda
Konuşmuyor, susuyor, ağlıyordu yalnızca
Diğerleri görmedi de, benim bir camım vardı odada
yükseldim yetişemeyince tabure çektim altıma
gördüm ki çırpınıyor, bağırıyor boğukça
Ezan bir yandan, gardiyan bir yandan, ben bir yandan
Ağlıyor asuman bir yandan
Senin memet günahsızdı
parmak kadar kurşunun altında ezildi, kalkamadı kolayca
İp ıslandı, ağırlaştı vücudu, üç gardiyan birden taşıdılar araca
Ben tabureden inmeden daha
birisi kondu yan koğuşa