Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Yürüyüp gittim ömrümü,günlerin gecerle bütünleşmediği bir başka zamanlarda.İsmimi Tutunamayanlar'ın sonundaki o antolojiye ironik bir hayat hikayesi uydurarak kaydettim.Okudunuz mu?
