Aslında olduğun kişiden farklı davranıyorsun,
Kendini bilmeyip kendince eğleniyorsun,
Vurdumduymaz geziyorsun da bilmiyorsun.
Kendini bulman lazım, kimseye benzemiyorsun.
Bir makaraya binmişsin, sallanıyorsun.
Ayaklarını diredin eğleniyorsun,
Mutlu mesut salınıyorsun da düşünmüyorsun.
Geriye yaslanma, düşeceğin yeri görmüyorsun.
Aslında bulunduğun yeri başka sanıyorsun,
Oyalandın hep, lafa tuttular eyleniyorsun,
Sessiz sedasız geri kaldın da görmüyorsun,
Kendine gelmen lazım, uyanmıyorsun.
Şair Zegan
Şair ZeganKayıt Tarihi : 25.11.2025 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
02.10.2025




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!