Bir aslanın duruşu sanki bir heybet
Kalplere salardı korku ve dehşet
Domuz,tilki bakardı ona pek çok sert
Hükümleri fermandı hem de çok mert
Domuz,tilki ve çakal birleştiler
Sözleri,fermanları dinlemek istemediler
Ormana hüküm,ona ölüm dediler
Bulunduğu inine hep beraber gittiler
Ormana hakim olması için
Kalleşliğin cemiyetini seçin
Gittiğiniz yere pis kanınızı saçın
Ona isyan bayrağını açın
Kurt,köpek ve çakal,domuz ile kaplan
Tilki önlerinde dört bir taraftan
Vermediler aslana nefes alacak zaman
Hayata pes dedi yalnız kalan aslan
Hayasızlar ormana dağıldılar
Karış, karış toprağı paylaştılar
Dört köşeye kızıl pençesini attılar
Aslan olandan aslan doğar unuttular
Genç aslan pençesini kaldırdı
Kalleş düşmanın üzerine saldırdı
Babasını yok edeni aradı
Tilki çakal korkudan saklandı
Sonradan oğlu aldattılar
Ve barış etmek istediler
Modern beyin,ahlaksız fikir verdiler
Örf,adet,huy,geleneksiz ettiler
Ahmak aslan babasını unuttu
Tilki ve çakalın adetini tuttu
Her dediklerini kabul edip sustu
Onlar için eski adet gelenek yoktu
Bahattin der aslan aslandan doğarsa
Çakal tilki domuz ile yaşarsa
Pençesiyle kendi neslini öldürür
Varlığı ile de yattığı yeri(vatanını) söndürür
21.08.1972
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 6.6.2007 22:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!