Seni ve senin bağımsızlık kavramını anlayamadık
Kandırıldık hep bir siyaset uğruna
Kimilerini dinden, kimilerini hamasetten
Kimilerini de özgürlük demokrasi teranelerinden
Çektiler bir bir yanlarına.
Düşman çizmelerinin altında yok edilmek istenen
Anne karnında süngülenen çocukları görmeden
Dörtnala koşan özgürlük atına binmeden
Ne yazıktır ki bizler
Kula kulluğa devam ettik.
Sanki sen değildin Çanakkale de ölmeyi emreden
Sen değildin yedi düvele diz çöktüren
Sen değildin Lozan’da bağımsızlığı
Sen değildin çağdaşlığı aydınlığı getiren
Sanki sen değildin halkını böylesine seven.
Büstlerini kırdılar, sana küfrettiler
Yobazların işbirlikçilerin bölücülerin
Ayaklarına halılar serdiler
Hayasız yaşamları olan satılık o kahpeler.
Cumhuriyetine, devrimlerine saldırdılar adice
Yaktığın özgürlük ışığını söndürmek istediler
Ama unuttukları ve de korktukları bir şey vardı
Asla ölmezdi Mustafa Kemal’ler.
Kayıt Tarihi : 19.5.2011 10:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (14)