Aşktan Büyüktü Şiiri - Merve Sühan

Aşktan büyüktü, küçük gözlerini dikmiş öylesine bana bakarken
Biraz masum, biraz işveli, biraz tehlikeli
Bütün korkularını çekip alsam demiştim derin anılarından
Gönül iklimine bir başka mevsimi savururken
Begonyalardan, sardunyalardan bitme bir yolda beraber yürümüş olsaydık
Bir sabah bırakıp unutsam her şeyi göğsünün sol boşluğunda demiştim,
Acıların rüzgâra tutunduğu bir zamanda, ona bulanmış olsaydı her şey
Saçlarını uzaktan sevmeyi bırakıp cesaret etseydim
Gözlerimdeki seni anlatabilmiş olsaydım, bir sabah gün doğumuna karşı

Sonra kalbimi bir defa unutsam dedim yanında
Kendimi, verdiğim tüm sözleri, benliğimi
Hiçbir türkü ağıt yakmamıştı bu kadar
İmkânsızlığına bir dem daha vururken.
Alıp çıkarsam ayrılığın korkusunu yüzünden
Bir dağ başı yalnızlığında çocuk olup yeniden büyüsek
Sana getirmiş olsam çocukluktan kalma tüm salkımsöğütleri
Bir anne yüreği şefkatinde o yaz yağmurunda ıslanmış olsak
Sonra dönüp şen kahkahalarınla elin omuzumda gökkuşağına doğru yürümek
Bütün her şeyi unutarak
Her şeyi…