Dallar kurusalar da hayat bulur bir gün can
eskimiş sevdalara acil lazım taze kan
ateşten kül olup ta yanarsa yanar canan
diri diri mezara koyan canlar utansın
beni bu dertlere düşüren canlar utansın
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
'beni bu dertlere düşüren canlar utansın'
Bence ilk dörtlüğün son dizesi böyle olabilir sayın Apel ...
İlk ve son dörtlüklerin aynen tekrarı dışında çok güzel ve akıcı bir çalışmaydi...
Bence ilk dörtlüğün son dizesinde, 'diri-diri mezara konulma öncesi' beklentileri titrek ışıkta da olsa göstermekte yarar var ...
Kutluyorum sayın Apel, saygı ile ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta