Aşklarım Vardı BENİM Şiiri - Nesrin Naz

Avuçlarımda taşıyıp göstermekten korktuğum…
Aşklarım vardı benim.
İncitilmekten, yalanlardan belki de hep doğrulardan
Kaçan sevdaları vardı uçarı yüreğimin
Kilitlerinin diğer ucunda gizlenen…
Aşklarım vardı hep korku biriktiren bütün yüreklere…
Yalanlarım vardı benim tüm gerçeklere inat
Söylemekten bıkmadığım kendime…!
Hayallerim vardı kurduğum, sana dair
Söz geçiremediğim geleceğimde…
Umutlarım vardı benim…
Döneceksin diye en çocuk kalbimde…
Hak etmediği mutluluklar yaşayan
Bir gönül taşırdım ben yorgun bedenimde…
Küçük ama hak edilmeyen mutluluklar…
Bilmezdi kimse mutluluğu…?
Sendin o!
İki kelimeydi dudaklarından çıkan
Oydu mutluluk, oydu özlem ve oydu aşk!
Her şey vardı sana dair içimde ama…
Sen yoktun…
_______Yüreğimin en yalnız anlarında yanı başımda…
Aşklarım vardı benim yaşayamadığım
Ben/miydim yaşayamayan yoksa sen/miydin yaşatmayan.
Anlayamadığım sevdalar biriktirdim yol kenarlarında
Ezip geçerdi insanlar, anlamazlardı seni, beni, bizi…
Anlamazlardı yüreğimizi,
Anlayamazlardı bitik benliğimizi…
Yalnızlıklarım vardı benim farkında olmadan cebime attığım
Bir tek sen yoktun,
Mevsimlerin yoktu,
İlkbaharın yoktu…
Senle ilgili anılarım bomboş umutlarla doluydu
Unutulsun diye kaldırdığım tozlu raflara doğru…! !
Hep gülümseyen bir maskem var şimdilerde yüzümde
Geceleri takmaktan yorulduğum sadece…
Korkularımın en tepesinde taşırım aşklarımı ben!
Unutmadan, alışmadan…
Hatta her gece hatırlayarak gözlerini
Aşk…
Tozlu raflarda okuyup bitirdiğim bir kitap şimdi!
Sıra korkularda…

05.11.08
Bornova/İZMİR
Nesrin NAZ(Karaduman)