Aşklarım benim Şiiri - İsmail Detseli

Azgın sele kapılmış aktı yıllarım
Çekmez bunca yükü artık kollarım
Virana dönüverdi şimdi evlerim
Yerle yeksan oldu köşklerim benim

Âşık olur severdim bende güzeli
Hazan geldi bağım döktü gazeli
Soramadım yıllara aslım nereli
Şimdi unutuldu aşklarım benim

Bal ile zehri bakır tastan içirdi
Vücut bunca yaşamı nerde geçirdi
Zaman geldi sinirden aklım şaşırdı
Sıka sıka kırıldı şu dişlerim benim

Oturmayı yol yordamı öğretti
Aşkla gönül yatırmayı öğretti
Kalem tutup yazmaları öğretti
Bülbül bibi şakırdı dillerim benim

Anamızı babamızı kabre yatırdı
Kanla pıhtıdan yeni nesil bitirdi
En sonunda ömrüm alıp götürdü
Açar açmaz soldu güllerim benim

Fakirlikle namusumla yaşadım
Yalan dünyaya tapanlara şaşarım
Düşünmezler bu dünyadan göçerim
İyi meyveler versin dallarım benim

Ozan İsmail im çok okurum yazarım
Doğayı severim durmaz gezerim
Felek dedi ben bu oyununu bozarım
Şakır iken susuverdi dillerim benim
İsmail Detseli25 05 2007 ev