Ey gözleriyle zamanı eğip büken,
ey kalbime dokunan sevdam,
seninle başladı yeryüzünün sahnesi,
ve ben, rolümü unutmuş bir âşık gibi sustum.
Sana seslenmedim doğrudan çünkü kalbim,
kendi dilini sana yazdı yıldızlar altı şiirlerde.
Senin tenin geceydi, ay da seni izliyordu perde arkasından.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta