Aşkla doğar her nefes,
Ve aşkla başlar kainatın hikâyesi.
Adem toprağa düşerken,
Aşk üfledi ruhuna,
Havva’yı görünce ilk kelimeyi söylemeden
Aşkla “evet” dedi kadere…
Ben aşkı suya yazdım,
Yine de silinmedi içimden.
Rüzgâra fısıldadım,
Dağlara savurdu, göklere yükseldi.
Ey gönül!
Ey can!
Ey bendeki ilâhi sır!
Sen ki aşksız bir yürekle
Taş kesilirsin,
Ama aşkla bir çiçek gibi
Yanar da kokarsın!
Mevlâna der:
“Ben aşkın pişirdiği bir hamurum.”
Ben de senin fırınında yandım,
Ey aşk!
Ve közümle yazdım bu satırları
Sevgilinin yüzüne bakarak…
Aşkla yürüyen yorulmazmış.
Ben yürüdüm…
Yollarda gölgemi kaybettim,
Ayakkabımı bir dostun ayaklarına verdim,
Dertleri aldım,
Ama aşkı kaybetmedim!
Ey nazlı bakışlı Sevgili,
Ben seni, senden öte bir yerden severim.
Sende görünen güzellik değil,
Seni yaratanda gizli olan nurdur hasretim.
Aşk, sarhoşluk ister,
Ama kadehteki şarapla değil,
Kalpteki yanışla!
Aşk, görmeden sevmektir,
Ve dokunmadan yanmaktır,
Ve bilmeden inanmaktır…
Mevlâna der ki:
“Sen aşk ile olduktan sonra,
Her yer Kâbe olur!”
Ben de senin adını her duvarda
Kutsal bildim,
Ve alnımı dayadım yokluğuna,
Secdede buldum seni…
Aşkla ağlayanlar,
Yağmur gibi temizlenir,
Gözyaşı dua olur,
Susmak yakar,
Ama suskunlukta bile
Senin ismin okunur.
Ey aşk!
Sen ne heykelsin ne resim,
Sen vuslata varan bir nefestin!
Sen ki, bende olmayanı
Bana hatırlattın:
Sonsuzluğu!
Bir mumum ben,
Aşkın rüzgarında titreyen.
Sönmekten korkmuyorum,
Yeter ki bu ışık
Sevgilinin yolunu aydınlatsın…
Mevlâna dedi ki:
“Git gidebildiğin yere kadar,
Aşk seni orada da bulur.”
Ben kaçmadım senden,
Ama sen oldun her yerde,
Bir çiçeğin kokusu,
Bir çocuğun gülüşü,
Bir annenin duası,
Bir dervişin secdesi oldun.
Aşkla çözüldü dilim,
Aşkla yandı kalemim,
Aşkla doğdum bir şiire,
Ve aşkla öleceğim,
Çünkü aşk ölmez!
Aşk, son nefeste bile
Adını fısıldayan bir dudaktır…
Ey âşıklar meclisi!
Ey gönül dostları!
Gel, bir olalım aşkın şarabında,
Ne din soralım ne dil,
Ne yön soralım ne ırk,
Ne gece ne gündüz…
Aşk birdir,
Ve bir olanın adı
HER ŞEYDE OLAN’DIR!
Ey Rabbim,
Kalbimize aşkı ver,
Ama o aşk seni bulsun.
Kalemimize ilham ver,
Ama o ilham senin adını yazsın.
Ve bizi aşkla yaşat,
Aşkla öldür,
Aşkla dirilt…
Âmin.
Kayıt Tarihi : 29.6.2025 17:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!