Aşkınla Yandım Ya Rab Şiiri - Şerife Gün ...

Aşkınla yandım yâ Rab, ciğerim pare pare
Sensiz geçen her demim, elem ile ağyâre

Bir lütfuna muhtacım, gönlümde feryadım var
Ne kudretim ne hâlim, görünmez hiçbir çâre

Gözümde perde perde, gönlümde binlerce dağ
Dilersen iner rahmet, dilersen söner nâre

Ne meclis arzu eder, ne tâc u tahtım olur
Adını andığımda hasret duyar hep yâre.

Bir damlayım denizde, aşkınla çağlar oldum
Ateş gibi yanarken yüreğim doldu yâre

Aşkın öyle bir sır ki, akıl ermez o hâle
Sükûtla anılırken, dil döner hep esrâre

Ben bir garip kulunum, günahım derya gibi
Sen affı çok olansın yönelirim hep yâre

Secdede bir tek sözüm: "Sensizliğe düşürme!"
Kalbim ki, hep Seninle; ayrılık bir inkâr e

Sensiz neylesin gönlüm, içi boş bir yankıdır
Sen varken her gam geçer,
Sen yoksan düşer zâr e

Gönlümde Senin aşkın, ne yâr ne mâl ararım
Aşkınla dirilirim, aşkınla olur bâr e

Şerîfe’yim, ey Rahmân, kulunum her dem Senin.
Kabul et niyazımı, yönelmişim Gaffâre

12.07.2025