Aşkı ancak aşk öldürür, bunu seni tanıdığımda anladım…
İsmini kazıdığım kavak ağacı ve portakal kokusuyla gözlerimi açtığım eski bahçemiz
Nedense artık hiçbir şey eskisi gibi anlam ifade etmiyor,
ne cemre kokan serin akşamlarda sevdiklerimle çay içtiğimiz bahçe ve ne de sevdiğim dostlar
Bir tek sen vardın aklımda, her ne kadar sen benden çok uzaklarda olsan da
Oysa ne hayallerim vardı seni tanıdığımda
ama anladım ki; hatıralar hayallerde, hayallerde hatıralarda kalırmış Biliyorum bir bahar gelecek ve ben o baharda da portakal bahçelerini koklayamayacağım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta