Aşkın taşıtır... Şiiri - Hasan Belek 2

​Aşk gönül mülkünün, eşsiz atıdır,
Gönülden gönüle, aşkın yadıdır,
Sevgi, Yaradanın, güzel tadıdır,
İnsanı menzile, aşkın taşıtır.

​Ha esmer ten olmuş, ha beyaz olmuş,
Aynı pınarlardan, suyumuz dolmuş,
Ayrılık tohumu, kalpte tez solmuş,
Gelin bu oyunu, bozup atalım.

​Bu öfke, bu kavga, hangi fermanla?
Gönüller kırılır, kötü bir zanla,
Hesap görülecek, ulu divanla,
Şeytanın fitnesin, yakıp atalım.

​Yaradan katında, hepimiz biriz,
Aynı Adem'deniz, aynı öz, deriz,
Aşkın potasında, erir, eririz,
Irkçılığı birden, çözüp atalım.

​Aşk ulu bir taşıt, menzile varan,
Kırılmış kalpleri, onarıp saran,
Yunus'un dilinden, dökülen ferman,
Gönül dergâhını, gezip atalım.

​Gelin ey can dostlar, birlik verelim,
Muhabbet bağından, gülleri derelim,
Gönül penceremizi, arşa sürelim,
Kin tohumlarını, kazıp atalım.

​Coşalım sevgiyle, biz demden deme,
Kalmasın yürekte, gam ve eleme,
Bir olunca biter, bunca titreme,
Dünyaya sevgiden, şan yazıp atalım.

​Kul Hasan der ki bu, sevgi selidir,
Gönül dergahında, esen yelidir,
Bu yol, Hak yoludur, doğru bellidir,
Ayrılık gayrılık, ezip atalım...

Hasan Belek
29 Eylül 25- Paris