Aşkın Tarlasında Şiiri - İbrahim Halil D ...

Aşkın tarlasında yok hasadım
Körelmiş bıçağım yok masadım.
Sevdaların meşakketli yollarında,
Mahirce yol aldım adım adım.

Aşkın tarlasında yok ırgatım,
Yar firağında yorulur gönül atım.
Şevkle oturunca sevda meclisine,
Envai türlü anlam kazanır hayatım.

Aşkın tarlasında yok ceylanlarım,
Unutulmuyor yar ile geçen anlarım.
Vursa bile beni o yar yerden yere,
Değişmez hakkındaki hüsnü zanlarım.

Aşkın tarlasında yok serin bir gölgelik,
Zül olur yardan başkasına kölelik.
Yaşanıyorsa karşılıklı sevdalar,
Arar sevdalılar birbirlerini fellik fellik.

Aşkın tarlasında yok berrak akan bir pınar,
Daha bir çabuk büyür sevdalıların ektiği çınar.
Özlem visaliyle yanıp kavruluyorsa insan,
Şaşırır kıblesini,yandıkça yanar yüreğinde nar

Aşkın tarlasında yok şakıyan bülbülüm,
Yarin bir celalli bakışı olur bana ölüm..
Kim seveni sevdiğinden ayırırsa,
Zalimlerden olur affedilmez yaptığı zulüm.

Aşkın tarlasında yok bereketli topraklar,
Hazan mevsimi gelmeden sararıyor yapraklar.
El ele, göz göze olunca sevdalılar,
Uzaklar yakın,yakın olur ıraklar.

Aşkın tarlasında yok mahir bir bahçevanım,
O yar nazarımda dili en tatlı nazanım.
Görmezsem nur cemalini, duymazsam sesini,
Ağrılar girer sancır habire sol yanım.
31/Aralık/2011