Hiç bilmediğin bir dilde "seni seviyorum" desem,
Orhan Veli’nin "Ağlasam, sesimi duyar mısınız?"
mısrası gibi,
Duyar mısın beni?
Ya da sana "ölürüm" desem,
Ama ölmesem,
Yine de yaşamak ister misin benimle?
Çünkü her şehir senin adını fısıldıyor bana,
Rüzgârlar senin sesinle esiyor,
Sokaklar senin kokunla çiçek açıyor…
Edip Cansever’in
"Beni bir çiçek gibi sevdin, bir çiçek gibi" dediği gibi.
Şimdi kapat usulca gözlerini,
Çünkü en çok kokundan öpeceğim,
Sonra şehrinin en güzel caddelerinde,
Adını her yankıda bir kez daha öpeceğim...
Geceyi yıldızlarla süsleyip,
Her bir ışığında adını yazacağım,
Nefesinle sarhoş olup, dudaklarında kaybolacağım.
Her solukta seni içime alacak,
Ve her an seni yeniden seveceğim…
Hatem Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 24.2.2025 20:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!